Gaśnice w miejscu pracy

Gaśnice w miejscu pracy

Wymagania w zakresie doboru gaśnic do budynków określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 7.06.2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719), zgodnie, z którym obiekty powinny być wyposażone w gaśnice przenośne spełniające wymagania Polskich Norm będących odpowiednikami norm europejskich (EN), dotyczących gaśnic.

Gaśnice powinny być dostosowane do rodzaju pożarów, które mogą wystąpić w obiekcie. Wyróżnia się 5 grup pożarów:

A – pożary materiałów stałych, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne spalanie zachodzi z tworzeniem żarzących się węgli np.: drewno, węgiel, tkaniny, papier;

B – cieczy i materiałów stałych topiących się, np.: benzyna, nafta i jej pochodne, alkohol, aceton, eter, oleje, lakiery, parafina, stearyna;

C – gazów, np.: wodór, metan, acetylen, propan;

D – metali, np.: lit, magnez, sód, potas, glin;

F – tłuszczów i olejów w urządzeniach kuchennych.

Aktualnie nie stosuje się indeksu E do oznaczania gaśnic mogących służyć do gaszenia urządzeń elektrycznych. Takie oznaczenie stosowane było do 1992 roku dla gaśnic przenośnych oraz do 2001 roku w przypadku agregatów gaśniczych. Obecnie na gaśnicach umieszcza się napis wskazujący czy daną gaśnicą można gasić urządzenia pod napięciem elektrycznym, czy też nie. Warto podkreślić, że nigdy nie istniała grupa pożarów E, a indeks E miał zastosowanie tylko dla podręcznego sprzętu gaśniczego.

 

Gaśnice możemy podzielić ze względu na:

  • masę całkowitą gaśnicy (gaśnice przenośne i przewoźne),
  • sposób magazynowania czynnika napędowego (X – pod stałym ciśnieniem oraz Z – zawierające nabój z gazem),
  • rodzaj zastosowanego środka gaśniczego.

Norma PN-EN 3-7 rozróżnia pięć rodzajów gaśnic ze względu na zastosowany w nich środek gaśniczy:

  • proszkowe,
  • wodne (w tym pianowe i z wodnymi roztworami środków chemicznych),
  • na dwutlenek węgla,
  • halonowe,
  • na czysty środek gaśniczy.

Zasady rozmieszczania gaśnic

Ilość środka gaśniczego powinna wynosić:

Jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w gaśnicach przypada (poza przypadkami określonymi w przepisach szczególnych) na każde:

1. 100 m2 powierzchni strefy pożarowej w budynku, niechronionej stałym urządzeniem gaśniczym:

a) zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi: ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V,

b) produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia ogniowego powyżej 500 MJ/m2,

c) zawierającej pomieszczenie zagrożone wybuchem;

2. 300 m2 powierzchni strefy pożarowej niewymienionej w pkt 1.

W przypadku obiektów zakwalifikowanych do ZL IV (obiekty mieszkalne) nie ma konieczności zapewnienia w nich gaśnic.

Gaśnice w obiektach powinny być rozmieszczone:

  1. w miejscach łatwo dostępnych i widocznych, w szczególności:
    • przy wejściach do budynków,
    • na klatkach schodowych,
    • na korytarzach,
    • przy wyjściach z pomieszczeń na zewnątrz,
  2. w miejscach nienarażonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie źródeł ciepła (piece, grzejniki),
  3. w obiektach wielokondygnacyjnych – w tych samych miejscach na każdej kondygnacji, jeżeli pozwalają na to istniejące warunki.

Dodatkowo przy rozmieszczaniu gaśnic muszą być spełnione następujące warunki:

  • odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek, do najbliższej gaśnicy nie powinna być większa niż 30 m,
  • do gaśnic powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m.
/Autor